نسیم نی زار

تو ایام 7 روزه مرخصی بعد از اتمام آموزشی، به این فکر میکردم که چرا من برای سا حفا (حفاظت اطلاعات) انتخاب شدم؟ چون قاعدتا این سازمان هر کسی رو نمیاره جزو نیروهای خودش!

7 روز مرخصی تموم شد و من عازم تهران شدم و تنها هم نبودم و برادرم هم که توی تهران کار داشت همرام بود. پیدا کردن آدرس اونجا هم برای خودش داستانی بود چون خیلی از دژبانها هم نمیدونستن سا حفا کجاست! بالاخره بعد پرسیدنهای زیاد حدود ساعت 9 صبح آدرس رو پیدا کردیم. درب ورودیش اصلا به یک جای نظامی نمیخورد و بیشتر شبیه سیلو بود! در زدیم و حکم آموزشی رو نشون دادیم و اجازه ورود دادن و من با برادرم خداحافظی کردم. بعد از بازرسی کامل بدنی و ساک، وقتی رفتم داخل دیدم که یکی از بچه های گروهان جهاد هم اونجاست و اون زودتر از من رسیده بود! حالا این شخص کی بود؟ همونی بود که قبلا گفته بودم که با هم امتحان کارشناسی داده بودیم و همونی که روز اول غذای خودشو داد به من و حالا باز هم کنار هم بودیم!

تا نزدیکای ظهر بلاتکلیف بودیم این وسط یکی از بچه های دانشگاهمون رو هم دیدم که محل خدمتش همون جا بود که با هم خوش و بش کردیم. نزدیکای ظهر ما رو بردن به یک اتاقی که یک گروهبان توش نشسته بود. گروهبان ازمون سوال کرد برنامه نویسی چی بلدین و با چه نرم افزارهایی بلدین کار کنید؟ رفیقم که اسمش علی بود شروع کرد به توضیح دادن 2-3 دقیقه ای توضیح داد که چه نرم افزارهایی بلده ولی من که حوصله توضیح دادن نداشتم بدون هیچ توضیح خاصی گفتم منم مثل ایشونم!

الان برام مشخص شده بود که اونها دنبال برنامه نویس بودن و ربط ما به سا حفا همین قضیه بود ولی مشکلی که بود این بود اونها دربه در دنبال یک غول برنامه نویسی بودن و مشکل بعدی این بود که من اون موقع پاسکال کار کرده بودم ولی اونها دنبال برنامه نویس C و ویژوال بیسیک بودن.  

وقت اداری اون روز تموم شد و ما رفتیم خوابگاه. که 3 تا اتاق 15 متری بود با حدود 20 تا سرباز که هیچکدومشون کار حفاظتی نمیکردن. یعنی کار حفاظتی رو خود کادریها انجام میدادن وسربازها تو سایر بخشها نظیر نگهبانی و آشپزخونه و دفترخانه و کارگزینی سربازهای وظیفه و ... مشغول بودن. مشخص نبود که وضعیت ما چی میشه و قراره چه پستی بهمون بدن. اون شب تو خوابگاه مشخص بود که همیشه  جو خوبی اونجا برقراره. کلا اونجا اگه میموندیم از این لحاظ که کارمون اداری بود خوب بود ولی بچه های اونجا میگفتن اونی که مسئول مرخصیه آدم سختگیریه و خیلی اوقات بچه ها رو لغو مرخصی میکنه. شب فوتبال میلان و منچستر هم تو نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برگذار شد که تا اخرشو دیدم که 3-0 میلان بازی رو برد و بعد این قضایا هم خوابیدیم.

فردا صبح یک نامه دادن دستمون و ما رو به ستاد فرماندهی معرفی کردن اعلام عدم نیاز کزدن و این گونه ما از سا حفا منفک شدیم. با بساط وسایلمون راه افتادیم سمت ستاد فرماندهی که یک سربازی که ماشین سوار بود جلومون ترمز زد و پرسید کجا میرین؟ خوشبختانه هم مسیر بودیم و توی راه فهمیدیم که اون هم مازندرانیه.

به ستاد فرماندهی رسیدیم و از درب نگهبانی وادر یک پادگان بزرگ شدیم و به سمت کارگزینی حرکت کردیم...

قسمت بعد

قسمت قبل

قسمت اول